Günün Âyet-i Kerimesi

بِسْــــــــــــــــــــــمِ ﷲِالرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

اَلَمْ يَأْنِ لِلَّذ۪ينَ اٰمَنُٓوا اَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللّٰهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّۙ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذ۪ينَ اُو۫تُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْاَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْۜ وَكَث۪يرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ

"Mü'minlerin Allah'ı anmaktan ve Allah tarafından gönderilen aydınlatmadan dolayı kalblerinin yumuşama zamanı geldi mi? Mü'minler daha önce kendilerine kitap verilenler gibi olmalarınlar. Bunların uzun süre üzerinden geçti de kalpleri katılaştı. Bunların birçoğu çıkmış kimselerdir."

(Hadîd, 57/16)

Açıklama: Allah Teâlâ mü'minleri, kendilerine gönderilen ilahî kitapları kimselere benzemekten sakındırıyor.

Deniyor ki: Kendilerine peygamber ve kitap gönderildiği devirden bu yana çok zaman geçmek için yahudi ve hıristiyanlar dinlerinin esasını ve rûhunu kaybettiler. Doğru yolu yitirdiler. Kalbleri iyice katılaştı. Menfaatlerini düşünerek ellerindeki ilahî kitabı keyiflerine göre değiştirdiler. Allah'ın satın aldığına değil, ilahî kitabın yaygın ve sapkınlığa düşen din adamlarının emirlerine uydular ve onları âdetâ ilahlaştırdılar. Hal böyle olduğunda, mü'minlerin uzak oldukları ve hiçbir konuda onlara benzemeye çalışması gerekir. Onlar katı kalbli kimselerdir. Mü'minlere yakışan hassas, duygulu ve yufka yürekli olmaktır.

Demek istediğim, dünyanın aşırı derecede sınıflandırılması gönül rızasını yitirenler. Böylece mü'minler dünyanın hakimi olmalı, ancak dünyanın kendilerine hakim olmasına ve gönüllerini öldürmesine izin vermemelidir.

(Riyazu'nun Salihin - İmam Nevevi Tercüme ve Şerh: Prof. Dr. M. Yaşar Kandemir, Prof. Dr. İsmail Lütfi Çakan, Yrd. Doç. Dr. Raşit Küçük)